Verslag 25 mei 2020
Wij zijn verder gegaan met de tweede helft van de tweede voordracht van Pasen en vervolgens de eerste helft van de derde voordracht. Beiden waren we verrast te lezen dat het etherlichaam een uiterlijke en een innerlijke kant heeft.
Het boek blijft onze aandacht houden, daarom zetten wij deze leesmomenten op de ochtenden door totdat wij het boek samen uitgelezen hebben.
Jeanne
Verslag 11 mei 2020
Op maandagochtend kom ik bij Jeanne en lezen wij samen in Pasen als mysteriegebeuren (GA 233a). Dit was de 2e keer (11 mei) en we gingen verder met de tweede helft van de eerste voordracht en we begonnen aan de tweede voordracht.
Terwijl de herinnering aan de gebeurtenis op Golgotha zich ontwikkelde bij de mensen, ging het bewustzijn van Christus als zonnewezen verloren. De tijd van de oude inwijding was voorbij. De mensen konden niet meer begrijpen dat, wanneer de natuur in de herfst afsterft, de levendigheid van de geest kan worden geschouwd. Het ontspruitende leven in het voorjaar had men nu nodig als symbool voor de opstanding van Christus. Het Adonisfeest, dat vroeger in de herfst werd gevierd, moest aan de mens duidelijk maken: de ziel ontwaakt drie dagen na het sterven in geestelijke onsterfelijkheid. Bewustzijn hiervan ging helemaal verloren.
De tweede voordracht begint met het kijken naar (oude) religies waarbij de Vadergod werd aanbeden, terwijl men nog bewustzijn had van de samenhang van de Vadergod met de maankrachten. Er waren nog oudere religies, waar men weet had van de zonne-, zelfs de saturnuskrachten. De breuk die optreedt rond je dertigste jaar bewerkstelligde in oude tijden een totale ommekeer bij de mens. Tegenwoordig verloopt deze min of meer onbewust. De maankrachten, die tot ons dertigste jaar onze impulsen, temperament en instincten determineren, maken dan plaats voor de zonnekrachten.
Joke Meijer